مکمل های تلومر به طور فزاینده ای به دلیل مزایای احتمالی آنها در افزایش سن و افزایش طول عمر مورد توجه قرار می گیرند. تلومرها، کلاهک های محافظ کروموزوم ها، به تدریج با افزایش سن کاهش می یابند. این کوتاهی با بیماری های مختلف مرتبط با افزایش سن و حتی مرگ زودرس همراه است. دانشمندان در حال تحقیق در مورد راه هایی برای افزایش طول تلومرها بوده اند و چندین مکمل به عنوان راه حل های بالقوه ظاهر شده اند.
فرآیند افزایش طول تلومر شامل آنزیم تلومراز است که می تواند نوکلئوتیدها را به انتهای کروموزوم ها اضافه کند و در نتیجه تلومرهای محافظ آنها را گسترش دهد. محققان امیدوارند با افزایش فعالیت تلومراز، پیری را کاهش دهند و سلامت کلی را بهبود بخشند. در نتیجه، بازار رو به رشدی برای مکمل‌های تقویت‌کننده تلومر با محصولات مختلفی که ادعا می‌کنند طول تلومر را به طور طبیعی افزایش می‌دهند، پدید آمده است. اینجا بیشتر بخوانید:طول و طول عمر تلومر: کشف رازهای پیری.
تلومرها به عنوان کلاهک های محافظ در انتهای کروموزوم ها عمل می کنند و آنها را از آسیب محافظت می کنند. با هر تقسیم سلولی، این کلاهک ها به دلیل محدودیت های تکثیر کوتاه می شوند و منجر به تعداد محدودی از تقسیمات قبل از ورود سلول به پیری یا مرگ می شود. تلومرهای کوتاه با پیری و بیماری های مرتبط مرتبط هستند. بنابراین، حفظ طول تلومر از طریق انتخاب سبک زندگی سالم می تواند طول عمر سلولی و سلامت کلی را افزایش دهد.
همانطور که سلول ها در طول تقسیم سلولی طبیعی تقسیم می شوند و DNA خود را تکثیر می کنند، تلومرها نمی توانند به طور کامل تکثیر شوند و به دلیل عملکرد ذاتی آنزیم های DNA پلیمراز به آرامی کوتاه شوند. کوتاه شدن کنترل شده تلومرها با محدود کردن پتانسیل تقسیم سلول ها به عنوان یک ساعت بیولوژیکی عمل می کند که منجر به پیری یا مرگ برنامه ریزی شده سلولی پس از تعداد معینی از تقسیم می شود. طول تلومرها بر روند پیری در سطح سلولی تأثیر می‌گذارد و تحقیقات تلومرهای کوتاه‌تر را با بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و خطر مرگ مرتبط دانسته‌اند. حفظ یکپارچگی تلومر از طریق عوامل سبک زندگی مانند تغذیه، ورزش، مدیریت استرس و خواب می‌تواند با محافظت از این کلاهک‌های حیاتی در انتهای رشته‌های DNA به بهبود سلامت، عملکرد و طول عمر سلولی کمک کند.
تلومراز آنزیمی است که به حفظ و افزایش طول تلومر کمک می کند. جفت‌های باز TTAGGG را به انتهای کروموزوم‌ها اضافه می‌کند، بنابراین با کوتاه شدن طبیعی تلومرها در طول هر تقسیم سلولی مقابله می‌کند. در اینجا یک مرور مختصر از عملکرد تلومراز آورده شده است:
طول تلومرها به عنوان یک نشانگر زیستی برای سن بیولوژیکی و سلامت سلولی عمل می کند. با کوتاه شدن تلومرها، آنها باعث پیری سلولی و در نهایت مرگ می شوند.
در اینجا چند نکته کلیدی برای درک رابطه بین تلومرها، تلومراز و پیری سلولی وجود دارد:
به طور خلاصه، حفظ طول تلومر بهینه برای سلامت سلولی ضروری است و تلومراز نقش حیاتی در حفظ ساختار تلومر دارد. با افزایش سطح تلومراز، ممکن است پیری سلولی را کند کرده و طول عمر را افزایش دهید.
تلومرها مناطق نوکلئوتیدی تکراری در هر انتهای یک مولکول DNA هستند که از انتهای کروموزوم محافظت می کنند و با حفظ ثبات ژنومی از تخریب و همجوشی جلوگیری می کنند. طول تلومر با وقوع تقسیم سلولی کوتاه می شود و این نشان دهنده پیری بیولوژیکی است. تلومرها با تنظیم پاسخ سلولی به استرس و تحریک رشد بر اساس تقسیمات سلولی قبلی و آسیب DNA، نقش اصلی را در سرنوشت و پیری سلول ایفا می کنند. تلومراز آنزیمی است که مسئول حفظ طول تلومرها با افزودن توالی های تکراری غنی از گوانین است. فعالیت تلومراز در گامت‌ها و سلول‌های بنیادی به نمایش گذاشته می‌شود، در حالی که سلول‌های سوماتیک دارای سطوح پایین یا غیرقابل تشخیص این فعالیت هستند و تلومرهای آنها با تکثیر دچار کوتاه شدن تدریجی می‌شوند.
فعالیت تلومراز در اکثر سرطان ها و سلول های جاودانه دوباره فعال می شود. گسترش تلومراز می تواند کوتاه شدن تلومر را معکوس کند و ساعت پیری را در سلول های انسانی کشت شده به عقب برگرداند. عوامل سبک زندگی می توانند بر سرعت کوتاه شدن تلومر تأثیر بگذارند. برخی از عوامل مرتبط با سبک زندگی خاص ممکن است با ایجاد آسیب به DNA به طور کلی یا، به طور خاص، در تلومرها، کوتاه شدن تلومر را تسریع کنند و بنابراین ممکن است بر سلامت و طول عمر یک فرد تأثیر بگذارند. ورزش بیش از شش ماه با تغییرات طول تلومر همراه است. شواهد جمع آوری شده تا به امروز نشان می دهد که ورزش هوازی کوتاه شدن تلومر را کند می کند.
تلومراز یک آنزیم تخصصی پیچیده RNA-پروتئین است که به حفظ و گسترش تلومرها کمک می کند. این امر با افزودن توالی DNA لازم به انتهای کروموزوم ها، امکان تکثیر سلولی سالم تر و کند کردن روند پیری را به دست می آورد.
حفظ سطح کافی از فعالیت تلومراز می تواند به تاخیر در کوتاه شدن تلومر کمک کند و به طول عمر کلی کمک کند. افزایش فعالیت تلومراز را می توان از طریق مواد مغذی و مکمل های خاص و تغییرات سبک زندگی مانند ورزش منظم، کاهش استرس و خواب مناسب ارتقا داد.
مطالعات مختلف پتانسیل عوامل خاصی را در افزایش طول تلومر نشان داده اند. در زیر برخی از یافته های قابل توجه آورده شده است:
عصاره ریشه گون به دلیل پتانسیل آن برای افزایش طول تلومرها، یک مکمل محبوب تلومر است. اعتقاد بر این است که اجزای فعال زیستی اصلی آن، سیکلواستراژنول (CAS: 84605-18-5) و Astragaloside IV (CAS: 84687-43-4) تلومراز را فعال می کنند و تلومرها را از آسیب محافظت می کنند. برخی از مطالعات همبستگی مثبتی را بین مصرف مکمل عصاره گون و طول تلومر لکوسیت نشان داده‌اند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی آن مورد نیاز است.
سیکلواستراژنول (CAS: 84605-18-5) یک ترکیب طبیعی در ریشه گون است. اعتقاد بر این است که تلومراز، آنزیمی که مسئول حفظ طول تلومر است را فعال می کند. برخی از بررسی های کاربران به بهبود کلی سلامت و تندرستی پس از شروع رژیم مکمل سیکلواستراژنول اشاره کرده اند. قیمت مکمل‌های مبتنی بر سیکلواستراژنول می‌تواند متفاوت باشد، اما انتخاب محصولی با سطح خلوص بالا برای اطمینان از اثربخشی آن ضروری است.
Astragaloside IV (CAS: 84687-43-4) ترکیب فعال دیگری در عصاره ریشه گون است که اعتقاد بر این است که سلامت تلومرها را ارتقا می دهد. تحقیقات نشان می دهد که ممکن است از سیستم ایمنی حمایت کند و از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت کند. برای بهترین نتیجه، محصولی با خلوص 98 درصد انتخاب کنید. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته ها مورد نیاز است.
سلامتی مطلوب نیاز به مصرف کافی ویتامین D دارد و تحقیقات نشان می دهد که کمبود این ماده مغذی ممکن است به کوتاه شدن طول تلومر کمک کند. سطوح کافی ویتامین D از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید، رژیم غذایی یا مکمل برای حفظ طول تلومر ضروری است. مطالعات متعددی ارتباط بین سطوح بالاتر ویتامین D و تلومرهای طولانی‌تر را نشان داده‌اند.
مصرف اسیدهای چرب امگا 3 برای ارتقای سلامت عمومی بسیار مهم است و مطالعات علمی مصرف آنها را با تلومرهای طولانی‌تر مرتبط دانسته‌اند. یک مطالعه نشان داد که کاهش سطح پلاسمایی چربی امگا 6 (که مضر است) و افزایش سطح امگا 3 (موجود در روغن ماهی) طول تلومر را افزایش می دهد. این بهبود به کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو ناشی از سطوح بالاتر امگا 3 نسبت داده شد.
DHA برای سلامت مغز و چشم حیاتی است و با حفظ طول تلومر و حمایت از طول عمر سلولی مرتبط است. در روغن ماهی و برخی از آنها یافت می شودجلبک دریاییمنابع تحقیقات نشان می دهد که DHA می تواند استرس اکسیداتیو و التهاب را کاهش دهد و در نهایت به محافظت از تلومرها و افزایش طول عمر کمک کند.
خار مریم یک مکمل طبیعی است که به دلیل اثرات محافظتی در برابر کبد شناخته شده است. مطالعات نشان می دهد که ترکیب فعال آن، سیلیمارین، همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند به محافظت از تلومرها در برابر آسیب کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تایید اثربخشی آن در حفاظت از تلومر مورد نیاز است.
اسید فولیک، یک ویتامین B، نقش حیاتی در سنتز و ترمیم DNA ایفا می کند. تحقیقات نشان داده است که سطوح کافی اسید فولیک ممکن است به محافظت و افزایش طول تلومرها کمک کند، زیرا کمبود این ماده مغذی با تلومرهای کوتاه تر و افزایش پیری سلولی مرتبط است.
پیرولوکینولین کینون (PQQ)ترکیبی است که به عنوان کوفاکتور، آنتی اکسیدان و عامل ضد التهابی عمل می کند. شماره CAS آن 72909-34-3 و فرمول مولکولی آن C14H6N2O8 است. PQQ در خلوص های مختلف از 95٪ تا 99٪ موجود است.
تحقیقات نشان داده است که PQQ ممکن است تاثیر مثبتی بر طول تلومر داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که PQQ ممکن است به حمایت از حفظ طول تلومر کمک کند و به طور بالقوه پیری سالم تر را در سطح سلولی ترویج کند. شواهد علمی و مطالعاتی که از اثربخشی PQQ حمایت می‌کنند، امیدوارکننده بوده‌اند، با تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است اثرات محافظتی عصبی، پشتیبانی از عملکرد میتوکندری و تقویت عملکرد شناختی داشته باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل میزان مزایای PQQ و عوارض جانبی بالقوه مورد نیاز است.
نیکوتین آمید مونوکلئوتید (NMN)ترکیبی است که NAD+ (نیکوتین آدنین دی نوکلئوتید) را تولید می کند، کوآنزیمی که نقش مهمی در متابولیسم سلولی و تولید انرژی دارد. شماره CAS آن 1094-61-7 و فرمول مولکولی آن C11H15N2O8P است.
مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده است که مکمل NMN می تواند طول تلومر را در طول زمان افزایش دهد، که تصور می شود از طریق توانایی NMN برای تقویت NAD+ و متعاقبا فعال کردن SIRT1 و تلومراز رخ می دهد. تلومرهای بلندتر با کاهش پیری و پیری سلولی مرتبط هستند.
تحقیقات اضافی نشان می‌دهد که NMN ممکن است با بهبود سلامت متابولیک، شناخت و کیفیت عضلانی و افزایش طول عمر در مدل‌های بالینی، در برابر شرایط مرتبط با سن محافظت کند. با این حال، آزمایشات بالینی بیشتری هنوز مورد نیاز است.
ماده اولیه اسپرمیدینیک ترکیب پلی آمینی است که در رشد و بقای سلول نقش دارد. شماره CAS آن 124-20-9 و فرمول مولکولی آن C7H17N3 است.
نشان داده شده است که مکمل اسپرمیدین باعث افزایش اتوفاژی می شود و به طور مستقیم بیان تلومراز رونوشت معکوس (TERT)، زیرواحد کاتالیزوری تلومراز را فعال می کند. تلومراز مسئول بازسازی تلومرها و مقابله با کوتاه شدن آنها در طول تقسیم سلولی است.
چندین مطالعه نشان داده اند که مصرف اسپرمیدین می تواند به طور قابل توجهی طول تلومر را در سلول های کشت شده انسانی و در داخل بدن در موش و انسان افزایش دهد. این اثر ضد پیری اسپرمیدین در سطح تلومر ممکن است به توانایی آن در افزایش طول عمر در موجودات مدل کمک کند.
ماده تشکیل دهنده رسوراترولیک ترکیب پلی فنلی طبیعی است که توسط چندین گیاه در اثر حمله عوامل بیماری زا مانند باکتری ها یا قارچ ها تولید می شود. منابع گیاهی اولیه آن Polygonum cuspidatum، انگور، زغال اخته و بادام زمینی است. عدد CAS رسوراترول 501-36-0 و فرمول مولکولی آن C14H12O3 است.
تحقیقات نشان داده است که رسوراترول می تواند فعالیت تلومراز و طول تلومر را افزایش دهد. این کار را با تنظیم مثبت بیان ترانس کریپتاز معکوس تلومراز (TERT)، زیرواحد کلیدی کمپلکس آنزیمی تلومراز انجام می دهد. تلومراز نقش حیاتی در حفظ و بازسازی تلومرها دارد.
چندین مطالعه حیوانی و انسانی، مکمل رسوراترول را با تلومرهای بلندتر و کاهش پیری سلولی مرتبط دانسته اند. این اثر ضد پیری به مزایای بالقوه رسوراترول برای بیماری های مرتبط با افزایش سن کمک می کند.
کوئرستین، فلاونوئید موجود در میوه ها و سبزیجات مختلف مانند عصاره Sophora japonica، پیاز و سیب، دارای شماره CAS 117-39-5 و فرمول مولکولی C15H10O7 است. تصور می شود که با عمل به عنوان یک آنتی اکسیدان و به طور بالقوه افزایش فعالیت تلومراز، از تلومرها در برابر کوتاه شدن محافظت می کند. در حالی که برخی از مطالعات اثرات مثبت بر طول تلومر را نشان می دهند، شواهد قطعی هنوز در حال ظهور است.
کورکومین یک ترکیب پلی فنلی زرد رنگ در ادویه زردچوبه (Curcuma longa) است. زردچوبه قرن هاست که در داروهای هندی و چینی استفاده می شود.
عدد CAS کورکومین 458-37-7 و فرمول مولکولی آن C21H20O6 است. کورکومین از دیفرولوئیل متان به دست می آید.
تحقیقات نشان داده است که کورکومین می تواند به طرق مختلف بر تلومرها تأثیر مثبت بگذارد. این آنزیم تلومراز را مهار می کند، که می تواند کوتاه شدن تلومر را در سلول های سرطانی تحریک کند و تکثیر را کند کند. با این حال، کورکومین از سلول های طبیعی در برابر آسیب اکسیداتیو به تلومرها و DNA محافظت می کند.
برخی از مطالعات نشان داده اند که مکمل کورکومین باعث افزایش فعالیت تلومراز و اتصال شلترین/POT1 به تلومرها می شود که نشان می دهد ممکن است از یکپارچگی تلومر و حفظ طول پشتیبانی کند. این با خواص ضد پیری و ضد سرطانی پیشنهادی کورکومین مرتبط است.
کوآنزیم Q10 (CoQ10) یک ترکیب کینونی طبیعی است که در انسان و بیشتر موجودات یوکاریوتی وجود دارد. این از هیچ منبع گیاهی خاصی مشتق نمی شود، اما می تواند توسط بدن انسان سنتز شود و از طریق مصرف گوشت و غذاهای گیاهی خاص به دست آید. شماره CAS CoQ10 303-98-0 و فرمول مولکولی آن C59H90O4 است.
CoQ10 نقش حیاتی در میتوکندری به عنوان بخشی از زنجیره انتقال الکترون ایفا می کند و به تولید انرژی به شکل ATP کمک می کند. همچنین یک آنتی اکسیدان قوی محلول در چربی است.
چندین مطالعه نشان داده اند که مکمل CoQ10 ممکن است به حمایت از طول و یکپارچگی تلومر کمک کند. این احتمالاً به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی آن است، زیرا استرس اکسیداتیو می تواند در طول زمان به تلومرها آسیب برساند. CoQ10 همچنین ممکن است با تلومراز تعامل کند تا به حفظ هموستاز طول تلومر کمک کند.
چندین کارآزمایی انسانی، مکمل CoQ10 را با تثبیت طول تلومر و کاهش نرخ کوتاه شدن مرتبط دانسته‌اند. این همبستگی پشتیبانی علمی از مزایای ضد پیری پیشنهادی CoQ10 در سطح سلولی را فراهم می کند.
تحقیقات بیشتری هنوز مورد نیاز است، اما شواهد موجود نشان می‌دهد که CoQ10 به عنوان یک ترکیب طبیعی که به طور منظم از طریق منابع غذایی یا مکمل‌ها به دست می‌آید، به حمایت از سلامت و طول عمر تلومر کمک می‌کند.
عصاره جینسنگ کره ای از ریشه گیاه Panax ginseng CA Meyer به دست می آید، گونه ای بومی کره و به دلیل خواص دارویی آن مشهور است. عصاره حاوی مخلوط پیچیده ای از جین سنوزیدها و ساپونین های منحصر به فرد جینسنگ است که هر کدام دارای ساختارهای مولکولی متفاوتی هستند. یک مورد معمول Rb1 با فرمول C54H92O23 است.
اعتقاد بر این است که این جین سنوزیدها از طریق خواص آنتی اکسیدانی خود بر طول تلومر تأثیر می گذارند و به طور بالقوه از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کنند و سرعت کوتاه شدن تلومر را کاهش می دهند. تحقیقات نشان می دهد که جین سنوزیدها ممکن است تلومراز را فعال کنند، آنزیمی که به حفظ تلومرها کمک می کند. اگرچه مطالعات حیوانی و برخی شواهد اپیدمیولوژیک نشان می دهد که مصرف جینسینگ می تواند با علائم تاخیر در پیری و طول تلومر طولانی تر همراه باشد، این یافته ها اولیه هستند. تحقیقات بالینی جامع تری برای درک کامل اثرات جینسنگ کره ای بر تلومرها و اثبات اثربخشی آن در پیری انسان ضروری است.
همانطور که می دانید، مکمل های متعددی برای حمایت از سلامت تلومرها و افزایش بالقوه طول آنها در دسترس هستند. برخی از این گزینه ها به دلیل شواهد علمی و اثربخشی خود برجسته می شوند. حفظ یک سبک زندگی سالم بسیار مهم است و باید به فکر اضافه کردن مکمل های زیر به رژیم روزانه خود باشید:
با گنجاندن این پیشنهادات در سبک زندگی خود و در نظر گرفتن استفاده از مکمل های حمایت کننده تلومر، می توانید گام های پیشگیرانه ای در جهت حمایت از سلامت کلی و طول عمر خود بردارید.
