فیستین را می توان در گیاهان مختلف مانند Acacia greggii، Acacia berlandieri، در رنگ زرد جوان Fustic از Rhus cotinus (کوتینوس اوراسیایی) ، در Butea frondosa (درخت طوطی) ،Gleditschia triacanthos، Quebracho colorado و جنس Rhus و در Callitropsis nootkatensis (سیبریس زرد) نیز در انار و توت فرنگی گزارش شده است.
در مقایسه با آنتی اکسیدان های گیاهی معروف مثل رزوراترول و کرستین، فیستین به طور ناعادلانه ای برای مدت طولانی نادیده گرفته شد.تا سالهای اخیر بود که محققان به طور فزاینده ای به پتانسیل دارویی آن علاقه مند شدندتیم های علمی در حال حاضر در حال بررسی توانایی آن در کند کردن روند پیری و افزایش طول عمر هستند.,و خواص پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن.

کاربرد:

مهار پروستاگلاندین: تولید نخ فیبروبلاست را در موش های 3T3 که با متیلکولانترازین تبدیل شده اند، با نیمی از غلظت مهار موثر (ID50) 42. 0UM مهار می کند.

فیسیتین موجود در سبزیجات و میوه ها به بهبود حافظه کمک می کند.

درمان بیماری قلبی عروقی، بهبود گردش عروق عروق عروق عروقی، جلوگیری از بروز بیماری ترومبوز

ضد عفونت، برای عفونت های سوزنده و جراحی استفاده می شود (تاندسیلیت حاد، اوتیت خارجی، استئومیلیت، عفونت جراحی، و غیره)